۱. نوع گاز مبرد

  • کولرهای قدیمی اغلب از گاز R12 (Freon) استفاده می‌کردند.

    • R12 خاصیت سرمایش بالاتری داشت نسبت به گازهای جایگزین امروزی مثل R134a یا R1234yf.

    • به همین دلیل، دمای خروجی کولر در خودروهای قدیمی معمولاً پایین‌تر بود و حس می‌شد «سردتر» است.

  • کولرهای جدیدتر از گازهایی استفاده می‌کنند که دوستدار محیط زیست هستند ولی ظرفیت سرمایش کمی کمتر دارند.

۲. طراحی سیستم و فشار کاری

  • کمپرسورهای قدیمی معمولاً مکانیکی و با کنترل ساده بودند و توانایی فشرده‌سازی بالایی داشتند.

  • سیستم‌های قدیمی کمتر بهینه‌سازی برای مصرف سوخت یا کاهش صدا داشتند، پس انرژی بیشتری صرف سرمایش می‌شد.

  • رادیاتور و کندانسور قدیمی اغلب سطح تماس بزرگ‌تری داشتند که انتقال حرارت را سریع‌تر می‌کرد.

۳. عایق‌بندی کابین

  • خودروهای قدیمی معمولاً کابین کوچک‌تر و کم‌عایق‌تر داشتند، ولی دمای محیط داخل با توجه به سیستم سرمایش سریع‌تر کاهش پیدا می‌کرد، چون حجم هوا کمتر بود و سیستم کولر ظرفیت بیشتری برای کاهش دما داشت.

  • خودروهای جدید معمولاً عایق‌بندی بهتر و پنجره‌های دو جداره دارند، که باعث می‌شود سرمایش بیشتر بهینه و تدریجی باشد تا اتلاف انرژی کمتر شود.

۴. سرعت فن و جریان هوا

  • فن‌های کولر قدیمی معمولاً چند مرحله ساده داشتند ولی جریان هوا زیاد و مستقیم ایجاد می‌کردند.

  • جریان هوای بیشتر باعث می‌شد که حس سرمایش شدیدتری به سرنشین برسد، حتی اگر دمای واقعی هوا چندان پایین نبود.

۵. حس سردی (Perceived Cooling)

  • حس سرما در افراد به عوامل دیگری مثل سرعت باد، رطوبت و دمای بدن وابسته است.

  • کولرهای قدیمی با باد مستقیم و سرد، حس می‌شد بسیار قوی‌تر، در حالی که کولرهای جدید با تمرکز روی صرفه‌جویی سوخت و محیط زیست، دما را تدریجی‌تر کاهش می‌دهند و حس سرما کمتر است.

✅ جمع‌بندی

  • کولرهای قدیمی سردتر به نظر می‌رسیدند چون گاز R12 سرمایش بیشتری داشت، کمپرسورهای قدرتمندتری استفاده می‌شد، جریان هوا مستقیم‌تر بود، و حجم کابین نسبتاً کوچک بود.

  • کولرهای جدید با استانداردهای محیط زیستی و مصرف سوخت بهینه شده‌اند، که شدت سرمایش کمتر اما پایدارتر است.